Antyfona na wejście

Użycz pokoju, o Panie, tym, którzy Ci ufają, * aby Twoi prorocy okazali się prawdomówni. * Wysłuchaj prośby swojego sługi * oraz ludu Twojego.

I Czytanie – Iz 50, 5-9a (Bóg wspiera swego sługę w prześladowaniach)

Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę… Blisko jest Ten, który mnie uniewinni… Oto Pan Bóg mnie wspomaga. Któż mnie potępi?II Czytanie – Jk 2, 14-18 (Wiara nie połączona z uczynkami jest martwa)

Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.

Ewangelia – Mk 8, 27-35 (Zapowiedź męki Chrystusa)

Jezus zapytał uczniów: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Mu Piotr: «Ty jesteś Mesjasz». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili. I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy wiele musi wycierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że zostanie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.
Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku»
Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.»

Antyfona na Komunię

Jak cenna jest Twoja łaska, Boże, * ludzie chronią się w cieniu Twych skrzydeł.

Modlitwa po komunii

Prosimy Cię, Boże, niech działanie niebieskiego Daru przeniknie nasze dusze i ciała, * aby stale kierowała nami łaska, a nie nasze upodobania.

Jeśli wyznajemy, że Bóg jest Stwórcą i Rządcą wszechświata, oraz że Jezus jest Mesjaszem-Chrystusem, to tym samym decydujemy się wierzyć, że żadna chwila w naszym życiu nie jest pozbawiona obecności Boga w Chrystusie. Ta prawda powtarzana jest tak często, że można się do niej przyzwyczaić i może nam się wydawać wręcz banalna. Dotyczy ona jednak jednej z najbardziej wymagających decyzji w naszym życiu. Łatwo jest wierzyć wtedy, kiedy sprawy układają się tak, jak sobie zaplanowaliśmy, kiedy dostrzegamy, że On nas prowadzi, albo kiedy chociaż odczuwamy Jego bliskość. Trudniej jest zaufać, że On jednak jest, kiedy wszystko się wali, kiedy ludziom, których kochamy, dzieje się coś złego lub kiedy doświadczamy Jego milczenia. Wtedy łatwo zacząć Go upominać i skarżyć się, że nie tak miało być, że Bóg powinien postąpić inaczej. Po ludzku takie podejście jest zrozumiałe, ale na dłuższą metę niczego nie rozwiązuje. Jeśli więc chcemy wytrwać przy Chrystusie, to jednak trzeba tę decyzję podjąć, wziąć krzyż i iść za Nim – bo nie ma innej drogi.

Decyzja o wierze może być bardzo trudna i podejmowanie jej wciąż od nowa nie jest możliwe bez otwarcia się na Jego łaskę. Bez tego nasza wiara po pewnym czasie pozostanie tylko na poziomie pięknych i pobożnych deklaracji, które jednak nie mają wielkiego wpływu na nasze życie – wiara bez uczynków martwa jest sama w sobie. Właśnie dlatego potrzebna jest nam modlitwa – nie w znaczeniu praktyk lub wypowiadanych formuł, ale jako ufne zwrócenie się do Boga całym sercem z nadzieją, że On nam udzieli swojego pokoju i da siłę, żeby iść dalej z Chrystusem.

Zwłaszcza udział w Eucharystii będącej owym niebieskim Darem, przez który coraz głębiej wrastamy w Chrystusa, sprawia, że kieruje nami łaska, oraz że On żyje w nas i nas wspomaga. Poprzez wytrwałą prośbę o to, aby On coraz bardziej nas otwierał na swoją miłość, każdy z nas w swoim konkretnym życiu może szukać swój własny, oryginalny kształt świętości – czyli sposób jaki najpełniej pomoże nam odpowiedzieć na Boży zamysł wobec nas.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Wiara jest dla mnie czymś łatwym czy trudnym? Czy zastanawiam się nad tym, czy i jak wierzę w obecność Boga i w Jego opiekę? Czy świadomość Jego obecności towarzyszy mi podczas podejmowania decyzji w codzienności?

– Jak przeżywam sytuacje i wydarzenia, które są dla mnie trudne? Czy zwracam się wtedy do Boga? Staram się Mu zaufać?

– Jak wygląda moja modlitwa, kiedy Bóg wydaje się milczeć? Czy próbuję z Nim wtedy rozmawiać? Czy staram się przy Nim trwać, czy odchodzę? Próbuję Czy próbuję mu dziękować nawet wtedy, kiedy nie odczuwam Jego dobroci i nie widzę owoców swojego działania? Czy próbuję Mu to oddawać podczas Mszy Świętej?

MODLITWA PO MEDYTACJI – Ps 116A (114)

Miłuję Pana, albowiem usłyszał głos mego błagania, bo skłonił ku mnie swe ucho w dniu, w którym wołałem.

Oplotły mnie więzy śmierci, dosięgły mnie pęta Otchłani, ogarnął mnie strach i udręka. Ale wezwałem imienia Pana: «Panie, ratuj moje życie!»

Pan jest łaskawy i sprawiedliwy, Bóg nasz jest miłosierny. Pan strzeże ludzi prostego serca – byłem w niedoli, a On mnie wybawił.

Uchronił bowiem moją duszę od śmierci, oczy od łez, nogi od upadku. Będę chodził w obecności Pana w krainie żyjących.

Opr. s. Tereza Huspeková CHR