Jako pierwszy wystąpi Josh Turner (ur. 1977), bardzo dobry współczesny wykonawca country. Wystąpił on już u mnie rok temu, śpiewał wtedy wielki standard Hanka Williamsa „I Saw the Light”. Tym razem zaśpiewa dwie piosenki swojego autorstwa. Najpierw piosenka „Me and God” [Ja i Bóg], mówiąca o osobistej relacji z Bogiem. Wśród towarzyszących Joshowi wokalistów jest żona Jennifer, są małżeństwem od 17 lat i mają czterech synów.

Druga piosenka ma tytuł „Long Black Train” [Długi czarny pociąg]. Tytułowy pociąg jest symbolem grożącego w świecie zła, a maszynistą jest szatan. Piosenka jest przestrogą, aby nie ulegać pokusie i nie wsiadać do tego pociągu, bo wiedzie on ku zatraceniu.

Bardzo lubię Josha Turnera i na pewno w przyszłości znów go zaproszę, niemniej jednak, jako miłośnik kolei, odczuwam pewien dyskomfort z powodu potraktowania pociągu jako symbolu zła. Dlatego kolejna piosenka będzie pewną przeciwwagą. Wystąpi teraz męski kwartet country i gospel Oak Ridge Boys i zaśpiewa a cappella piosenkę „Life is Railway to Heaven” [Życie jest szlakiem kolejowym do nieba]. Piosenkę ułożył w początkach XX w. Charlie D. Tillman. W tamtej epoce modne było szukanie religijnych skojarzeń w wynalazkach technicznych.

Jednym z członków kwartetu jest Duane Allen. Zaśpiewa on teraz wraz ze swoją żoną Norah Lee Allen i córką Jamie Allen Martin. Wykonają oni piosenkę „Keep Our World Safe” [Zachowaj nasz świat bezpiecznym]. W piosence tata opowiada o wieczornej modlitwie, którą jego mały synek wzniósł do Boga. Chłopiec mówi m.in.: „Drogi Boże, musisz bardzo nas kochać, skoro dałeś nam taki piękny świat, jeśli pozwolisz mi urosnąć to pomogę Ci, jak tylko będę mógł, więc zachowaj nasz świat bezpiecznym. Smutno jest myśleć o tym, że są ludzie, co Ciebie w ogóle nie kochają, jak urosnę, zrobię co będę mógł, żeby zmienili zdanie”. Autorką piosenki jest Norah, żona Duane’a.

Rok temu wystąpił u mnie na pikniku rodzinny zespół gospel Southern Raised Bluegrass z Branson, Missouri. Okazuje się, że nie jest to jedyny godny uwagi rodzinny zespół w niewielkim Branson. Wystąpi teraz zespół The Petersens, śpiewający country, bluegrass i gospel. Sympatyczni Petersenowie śpiewali już u mnie w kwietniu na blogowym mini koncercie wielkanocnym. Najpierw mała powtórka z tamtego występu, piosenka „Sweet Beulah Land” [Słodka kraina Beulah], wyrażająca tęsknotę za niebem. „Beulah Land” – czyli „kraina poślubiona” z Iz 62,4, w piosence jest symbolem nieba. Autorem piosenki jest Squire Parsons (ur. 1948), duchowny baptystyczny oraz wykonawca i autor utworów gospel.

Trzon zespołu The Petersens stanowi czwórka rodzeństwa: liderka zespołu Katie (skrzypce, vocal), jasnowłosa Ellen (banjo, vocal), jedyny brat Matthew (gitara, vocal, menedżer zespołu) i najmłodsza Julianne (mandolina, vocal). Przyjaciel rodziny Emmett Franz („adoptowany brat” – jak mówi rodzeństwo Petersen) gra na gitarze-dobro, czasem także śpiewa. Na basie gra Karen Petersen, matka rodziny. Niewidoczny jest ojciec rodziny Jon (z zawodu lekarz, przez wiele lat pracujący w wojsku), który jest pomysłodawcą i inicjatorem zespołu.

Teraz kolejna piosenka w ich wykonaniu: „I’m the Man, Thomas”, piosenka, w której zmartwychwstały Jezus zwraca się do powątpiewającego Tomasza. Autorem jest Ralph Stanley (1927-2016) ze słynnego duetu bluegrassowego The Stanley Brothers.

Petersenowie regularnie występują na deskach miejscowego teatru w Branson. W czasie ograniczeń związanych z pandemią tworzyli domowe nagrania i umieszczali je w internecie. Zarówno „Sweet Beulah Land” jak „I’m the Man, Thomas” zostały nagrane w tym czasie.

Teraz na koniec nagranie złożone z dwóch XVIII-wiecznych hymnów o tematyce adwentowej: „O Come, O Come, Emmanuel” [O przyjdź, o przyjdź, Emmanuelu], hymn łaciński, wersja angielska powstała w 1861 r. oraz „Come, Thou Long Expected Jesus” [Przybądź, długo wyczekiwany Jezu], hymn autorstwa Charlesa Wesleya (1707-1788), duchownego anglikańskiego, współtwórcy ruchu metodystycznego, który stał się odrębnym wyznaniem protestanckim.

Jeszcze taka ciekawostka. Katie Petersen po ukończeniu studiów w Stanach w College of the Ozarks (chemia i iberystyka) spędziła pewien czas w Oksfordzie, gdzie studiowała teologię Psalmów oraz twórczość C.S. Lewisa, który jest jej ulubionym autorem.

Tyle na dzisiaj. Na drugą część zapraszam za trzy dni.

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym