Krótka historia Uroczystości Najświętszej Trójcy

Tajemnica Trójcy Świętej zawsze zajmowała niezwykle istotne miejsce w teologii, lecz święto ku czci Trójcy pojawiło się w liturgii dosyć późno, w XI w.

Jego rozszerzenia na cały Kościół dokonał papież Jan XXI w 1334 roku i jako dzień tego święta wyznaczył pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego. Szczególne miejsce tego święta w liturgii Kościoła katolickiego potwierdził papież Pius X 24 lipca 1911 r., stało się ono jednym z najważniejszych w roku liturgicznym. W Polsce święto to kończy czas spowiedzi i komunii świętej wielkanocnej.

Dla pogłębienia wśród wiernych nabożeństwa do Najświętszej Trójcy Kościół w swoich modlitwach liturgicznych dodaje: „Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu”. Kościół we wszystkich swoich modlitwach wzywa Boga w trzech Osobach: każdą modlitwę liturgiczną kończy wezwaniem Trójcy Najświętszej.

W każdej liturgii pojawia się modlitwa „Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu”. Miał ją wprowadzić Sobór Nicejski I w 325 roku. Synod w Narbon (589 r.) natomiast nakazał, by każdy psalm w Liturgii Godzin kończyć tym wezwaniem.

Dla uczczenia tajemnicy Trójcy Świętej w wieku XII został założony zakon trynitarzy. Jego fundatorami byli: św. Jan z Matha i św. Feliks Valois. Zakon ten zatwierdził papież Innocenty III. Szczególnym czcicielem Trójcy był św. Patryk, apostoł Irlandii, a tajemnicę Trójcy Przenajświętszej miał on tłumaczyć obrazem trójlistnej koniczyny.

W liturgii wschodniej nie ma odrębnego święta Trójcy Świętej, przyjmuje się w niej, że świętem Trójcy Przenajświętszej jest Zesłanie Ducha Świętego, gdyż wtedy objawiła się światu Trójca.

Symbole Trójcy Świętej – trzy osoby wyobrażające Ojca Syna i Ducha, przedstawiano także Ojca jako starca, Chrystusa po jego prawicy (czasami w postaci baranka) a nad nimi gołąbka, wyobrażającego Ducha Świętego. Starożytne symbole Trójcy to także litera Y, a także trzy koła w trójkącie, tak umieszczone, że wzajemnie się wypełniają.

Małgorzata Poździk


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także