o smutku Krokodyla
Właśnie wróciłam z drobnych zakupów, żeby mieć z czego przygotować obiad. Poszłam do najbliższego sklepu koło domu i ogarnął mnie smutek.
Sklep o wdzięcznej i zadziwiającej nazwie "Krokodyl" zawsze miał złą sławę. Po pierwsze to najbardziej zaniedbany spożywczak świata, niezbyt świeże powietrze, szaro, brudnawo. Po drugie – ceny wyższe niż gdziekolwiek w moim mieście. Trzeci problem nastręcza nam niezbyt miła i wyrafinowana obsługa. Nigdy nie decydowaliśmy się kupować w nim wyrobów mięsnych, żeby uniknąć choroby. Zwykle ten sklep służył nam po to, aby kupić coś, co jest fabrycznie pakowane i to dopiero po sprawdzeniu daty przydatności spożycia, i tylko w awaryjnych sytuacjach.
Właściwie ten sklep ma tylko jedną zaletę, a mianowicie taką, że znajduje się bardzo blisko. Po każdym powrocie z "Krokodyla" można było sobie potrajkotać i poużywać na nim.
To zawsze był smutek tam chodzić, ale dziś był większy, gdyż zamykają go na amen. Na półkach świecą pustki prawie jak w czasach kryzysu. Zrezygnowane panie ekspedientki. Jeszcze tylko jutro przyjdą do pracy.
Kłopot polega na tym, że zawsze chcieliśmy mieć tu ładny, zadbany spożywczak. Jakby uśmiechnięty. Ale teraz nie będzie wcale. Trochę chciałoby się powiedzieć "nie dbały panie o klientów, no to teraz panie mają za swoje!" Jednak, gdy człowiek własnymi oczami zobaczy to jakby już wymarłe miejsce, to wcale tak nie myśli. Robi mu się żal.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Niedawno miniona oktawa Wielkanocy to dobra okazja do przypomnienia pewnej tradycji poświadczonej w niektórych źródłach... więcej
-
Posługi współczesnego Kościoła – recenzja ks. dr....
Zostałem jakiś czas temu poproszony o krótki komentarz do książki Dawida Makowskiego „Posługi współczesnego Kościoła.... więcej
-
Proste polskie propria – 4. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
Joanna Jarco
Projektant graficzny, ceramik, śpiewak. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa w Warszawie. Ukończyła też studia podyplomowe w Wyższej Szkole Europejskiej im. Ks. J. Tischnera na wydziale Życie i myśl Jana Pawła II. Wychowała się i mieszka w Podkowie Leśnej. Jest autorką szeregu projektów graficznych stworzonych dla Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego, m.in.: Jezu, śliczny kwiecie, Pieśń o nadziei, Przez Twe święte Zmartwychwstanie, Duszo Chrystusowa.