O tonie V [Vademecum diakona cz. 6]

Vademecum diakona to seria przygotowana przez o. Grzegorza Dońca OP dla serwisu Liturgia.pl. To zestaw praktycznych pomocy dla diakonów i nie tylko. Tym razem o. Grzegorz poddaje analizie strukturę tonu V z Graduale Romanum.

Korekty materiału do serii, sporządzenia zapisu kwadratowego i nagrania przykładów podjął się o. Wojciech Sznyk OP.

Dialog przed Ewangelią

Przed lekcją Ewangelii w tonie V stosuje się poniższy dialog:


 

Inicjum i mediacja

W tonie V formuły inicjum i mediacji są do siebie zbliżone. Mediacja rozpoczyna się na czwartej sylabie przed pauzą – nuta si – po której następuje pes, przypadający na ostatni akcent w zdaniu; wyjątek stanowią tu monosylaby, które sprawiają, że pes śpiewa się na drugim akcencie od końca zdania. Oto przykłady inicjum i mediacji:

Warto zauważyć, że w powyższym przykładzie zastosowana została fleksa (na wyrazie „wyrzucenie”). Śpiewa się ją, gdy zdanie główne składa się z wielu zdań podrzędnych, jak również gdy wprowadza się cytowanie wypowiedzi:
 

Cytowanie

Formuła wprowadzająca cytowanie:


 

Terminacja

Formuła terminacji rozpoczyna się na przed ostatniej akcentowanej sylabie w zdaniu. Wygląda ona następująco:


 

Pytanie

Zdania pytajne posiadają własną formułę z pesem na przedostatniej sylabie. Oto przykład zdania pytajnego:


 

Zakończenie

Formuła zakończenia lekcji ma swoją własną mediację i terminację. Przypadają one na ostatnią akcentowaną sylabę przed pauzą. Oto przykład formuły zakończenia:

Dialog po Ewangelii

 
Dialog po Ewangelii w tonie V posiada następujące zakończenie:


 

Przykład Ewangelii


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Grzegorz Doniec OP

Grzegorz Doniec OP na Liturgia.pl

Współpracownik Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny. Dominikanin, muzyk-instrumentalista, pasjonat liturgii i muzyki liturgicznej. Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie klarnetu. Doktorant na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego św. Jana Pawła II. Koncertował m.in. z Orkiestrą Państwowej Filharmonii w Krakowie w kraju i za granicą. W Zakonie, jako wieloletni kantor, uczył śpiewu i był inicjatorem różnych inicjatyw muzycznych, związanych głównie z popularyzacją chorału gregoriańskiego. Swoją pracę magisterską z teologii poświęcił prezentacji muzyki liturgicznej w ujęciu Josepha Ratzingera - Benedykta XVI.