Pierwszy orionista przyjął święcenia prezbiteratu w Albanii
Orionista diakon Dorian Maestri przyjął święcenia kapłańskie w Elbasanie z rąk administratora apostolskiego Południowej Albanii bp. Hila Kabashiego. Jest on pierwszym rodzimym członkiem Zgromadzenia Małego Dzieła Bożej Opatrzności (FDP), założonego przez św. Alojzego Orione, od ponad pół wieku, gdy w Albanii upadł komunizm i przywrócono tam wolność religijną. Na uroczystość święceń w kościele św. Piusa X przybyło autokarem i ciężarówkami bardzo wiele osób, w tym dużo młodzieży, z północy kraju, skąd pochodzi neoprezbiter.
"Jest to historyczna chwila nie tylko dla rodziny oriońskiej, ale także dla całego Kościoła katolickiego w Albanii, który rozkwita po dziesięcioleciach cierpień i ciężkich prześladowań" – powiedział po ceremonii ks. Enemesio Lazzaris, wikariusz generalny zgromadzenia i delegat ds. misji. Podkreślił, że oznacza to ponowne zakorzenienie się rodziny zakonnej Don Orionego w tym kraju, w którym przed II wojną światową była ona obecna dzięki licznym kapłanom i dziełom, które tam prowadziła.
Nowo wyświęcony kapłan uzupełnia obecnie studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, po czym zapowiada powrót do swej ojczyzny.
Orioniści wrócili do Albanii w roku 1992, gdy w kraju tym rozpadł się ustrój komunistyczny i ponownie zapanowała wolność religijna. Zgromadzenie to wraz z blisko stu innymi męskimi i żeńskimi wspólnotami zakonnymi przyczyniło się do odrodzenia życia religijnego w kraju. Wiele tych zgromadzeń było tam obecnych przed wojną. Obecnie w Kraju Orłów, jak się określa nieraz Albanię, pracuje pięciu orionistów, którzy kierują Miasteczkiem Nadziei dla młodzieży oraz zajmują się działalnością duszpasterską w miastach Elbasan i Shiroka na południu kraju.
Prawie ćwierć wieku, oficjalnie od 1967 do 1991, Albania była państwem ateistycznym, w którym wyznawanie jakiejkolwiek religii było bezwzględnie zakazane i karane bardzo surowo, łącznie z karą śmierci. W rzeczywistości prześladowania religijne trwały tam od 1944 r., gdy władze w kraju przejęli komuniści o poglądach stalinowskich z Enverem Hoxhą na czele. Ogłoszenie w 1967 r. Albanii jako państwa oficjalnie ateistycznego było jedynie przypieczętowaniem polityki ograniczania praw człowieka, w tym wolności wyznania, prowadzonej do tego czasu przez reżym komunistyczny.
Dopiero załamanie się systemu komunistycznego w Europie pod koniec lat osiemdziesiątych XX w., w połączeniu z katastrofą gospodarczą doprowadziło po kilku latach do upadku komunizmu w Albanii i do przywrócenia swobód obywatelskich, łącznie z wolnością religijną.
inf. KAI
Dostarczamy wartościowe treści?
Zobacz także
-
Proste polskie propria – 5. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Druga część wpisu poświęconego poświadczonej w niektórych źródłach karolińskich tradycji udzielania bierzmowania tydzień po chrzcie,... więcej
-
Liturgia w soczewce: 4 Niedziela Wielkanocna, rok...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej