Liturgia w soczewce: uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, rok A

„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Wszechmogący Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna jest wywyższeniem ludzkiej natury, † spraw, abyśmy pełni świętej radości składali Tobie dziękczynienie * i utwierdź naszą nadzieję, że my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w chwale.

– Wniebowstąpienie nie jest tylko jakimś symbolicznym wydarzeniem z przeszłości, lecz rzeczywistością, która ze względu na przyjęcie przez Chrystusa ludzkiej natury dotyczy nas wszystkich.
– Uroczystość Wniebowstąpienia przypomina nam o nadziei, że kiedyś wszyscy spotkamy się z Chrystusem w chwale nieba.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

Antyfona na wejście: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? * Jezus tak przyjdzie, jak widzieliście Go wstępującego do nieba. * Alleluja.

I czytanie – Dz 1,1-11 (Uniósł się w ich obecności w górę)

Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».

II Czytanie – Ap 1,17-13 (Bóg posadził Chrystusa po swojej prawicy)

Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, niech da wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przeogromna Jego moc względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły.

Ewangelia – Mt 28,16-20 (Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi)

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam, gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata»

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, pokornie składamy Ci tę Ofiarę w uroczystość Wniebowstąpienia Twojego Syna; † przez świętą wymianę darów udziel nam łaski, * abyśmy całe życie kierowali ku niebu.

Modlitwa po komunii

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty pozwalasz Kościołowi pielgrzymującemu na ziemi kosztować Bożych darów, † wzbudź w nas pragnienie nieba, * gdzie Chrystus, jako pierwszy z ludzi, przebywa z Tobą.

KOMENTARZ

Tajemnica Wniebowstąpienia ma w sobie coś gorzko-słodkiego, mówi nam o radości i o tęsknocie. O radości – ponieważ nasz Pan przyjął ciało, przez zmartwychwstanie zwyciężył śmierć, a teraz objawił się jako Król całego stworzenia, który wszystko łagodnie kieruje siebie, do pełni czasów ostatecznych. O tęsknocie – ponieważ nie widzimy Go już w sposób zwyczajny, ludzki. Możemy Go jednak spotkać przez wiarę, ze względu na dar Ducha Świętego – to Duch otwiera nasze oczy, byśmy w wydarzeniach naszego życia i w swoim sercu rozpoznawali dotknięcia mocy Bożej. Wtedy całe nasze życie i nasza odpowiedź na to, co wydarza się w naszej codzienności, staje się jakby liturgią, która nas przemienia i prowadzi do chwały nieba.

Po Wniebowstąpieniu nie oglądamy już Chrystusa „oczami ciała”, ale spotykamy Go w liturgii i sakramentach, a także wtedy, gdy przypatrujemy się życiu ludzi, którzy narodzili się z Ducha i żyją z Niego. Obecność Chrystusa można dostrzec w życiu wszystkich, którzy rzeczywiście znają Boga. Każdy święty w pewnym sensie jest „ikoną” Ducha Świętego, ponieważ w jego działaniu objawia się działanie Boże. Dotyczy to nie tylko kanonizowanych świętych, ale wszystkich przyjaciół Boga, których spotykamy na co dzień. Do bycia świadkiem powołany jest każdy chrześcijanin – każdy z nas może stać się żywą Ewangelią Chrystusa i głosić Jego zbawienia aż po krańce ziemi.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy tęsknię za spotkaniem z Chrystusem? Czy przypominam sobie o niebie? Jak go sobie wyobrażam?
– Co dla mnie oznacza nadzieja na spotkanie z Chrystusem w wieczności? Co w mnie wzbudza taka myśl – radość, tęsknotę, niepewność czy lęk? Dlaczego?
– Czy mam w swoim otoczeniu ludzi, którzy są dla mnie świadkami obecności Chrystusa? Dlaczego tak ich odbieram? Którzy święci Kościoła są mi szczególnie bliscy i dlaczego? W jaki sposób moje życie może mówić innym ludziom o Bogu?

MODLITWA PO MEDYTACJI (z Liturgii Godzin)

Nasz Pan, Jezus Chrystus, wywyższony nad ziemię, wszystkich pociągnął do siebie. Wzywajmy Go z radością i wołajmy:
Tyś Królem chwały, Jezu Chryste.

Panie Jezu Chryste, Królu chwały, Ty raz ofiarowałeś się za ludzkie grzechy i jako zwycięzca wstąpiłeś na prawicę Ojca,
‒ doprowadź zbawionych do pełnej świętości.

Wieczny Kapłanie i Pośredniku Nowego Przymierza, Ty zawsze żyjesz, aby się wstawiać za nami,
‒ zbaw lud, który do Ciebie zanosi błaganie.

Ty po swej męce ukazałeś się żywy i przez czterdzieści dni objawiałeś się uczniom,
‒ umocnij dzisiaj naszą wiarę.

Ty w dniu dzisiejszym obiecałeś Apostołom zesłać Ducha Świętego, aby byli Twoimi świadkami aż po krańce ziemi,
‒ mocą Ducha utwierdzaj nasze świadectwo.

Opracowała: s. Tereza Huspekova CHR

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także